Jak żyć? Najlepiej tak jakby chcieli inni.
Swego czasu w głowie wyryło mi się w głowie hasło: " jeśli ktoś mówi Ci, że się zmieniłeś, tzn. że przestałeś być takim, jakim ta osoba oczekuje."

Wciąż jesteśmy za grubi, za chudzi, za głupi za mądrzy - ale także głupsi i mądrzejsi.
Wciąż powinniśmy zakładać naszym dzieciom czapki, gdy oczekują nasze sąsiadki,
powinniśmy karmić piersią, powinniśmy karmić naturalnymi produktami, unikać chemii, powinniśmy dbać o mocne kości naszych maluchów. Powinniśmy robić badania, powinniśmy innym polecać badania.

Żyj tak jak oczekują tego inni.

Mój poziom tolerancji oceniam na dość wysoki.  Lubię oceniać, lubię krytykować, lubię mieć zdanie, ale zazwyczaj zachowuję je dla siebie - ewentualnie dla mojego męża, ewentualnie dla kolejnego kieliszka wina.
Nie obnoszę się, nie krytykuję, nie narzucam nikomu mego punktu widzenia, nie wchodzę z butami - nie mówię jak ma ktoś żyć.

Niech żyje po swojemu, niech ma swoje poglądy, niech będzie szczęśliwy - cokolwiek da mu szczęście.
Nie musimy zgadzać się w każdej kwestii, nie musimy lubić tej samej czekolady, nie musimy spędzać tak samo wakacji.  Nie musimy być tego samego wyznania, nie musimy mieć tych samych poglądów politycznych i głosować na tę samą partię.
Możemy się różnić, możemy dyskutować, możemy rozprawiać na tematy wszelakie, ale nigdy w życiu nie narzucać sobie niczego.

Świętujemy naszą wolność, możliwość wyboru, nowe, lepsze życie, nowe lepsze lata. A jakby wciąż ktoś tam pociągał za sznureczki i mówił nam jak mamy żyć. Czym jest dobro, a czym zło. Wciąż zza jakiegoś muru, ktoś pragnie mieć nad nami kontrolę.

Nikt nie powinien mówić mi jak żyć, jakie decyzje mam podejmować, jak wyglądać ma świat, którym mnie otacza. Jak wychowywać moje dziecko. Granica pomiędzy sugestią,a narzuceniem jest bardzo cienka i zbyt często jest przekraczana.  W imię czego? Poczucia, że jest się alfą i omegą?

Jest nas znacznie mniej w blogosferze. Żyjemy zwykłym, prostym życiem, codziennością, którą zachowujemy w naszej pamięci, a nie na stronach bloga.
Czuję jednak przywiązanie do tego całego światka. Niespełna dwa lata blogowania, sprawiły, że dane było mi poznać mnóstwo cudownych osób. Spotkać się z nieocenioną bezinteresownością, chęcią pomocy, czy nawet spędzenia kilku facebookowych wieczorów na rozmowach o niczym, a zarazem o wszystkim.

Nie spodziewałam, się, takiego obrotu sprawy.
Często muszę się tłumaczyć z tego po co mi ten cały blog, co z tego, że siedzę i piszę, podglądam cudzy świat, uchylam rąbka naszych domowych pieleszy. Po co się sprzedawać za kilka gadżetów i od firm.
A tu nie o te gadżety chodzi, bo przecież ich garstka i za każdym razem byli to ludzie, którzy uwierzyli we mnie, znaleźli w tym miejscu coś co być może wydało się im bliskie. Nie proszę się, nie wchodzę nikomu w tyłek, bo nie potrafię. Choć przyznać się muszę, ze z mojej strony wystosowałam chyba dwa maile z propozycją współpracy, które później nie dawały mi spać po nocach  - przez myśl : głupia Ty, po co komuś wchodzisz z butami? Po co się prosisz ?.
Oczywiście te maile zostały zignorowane, a moje poczucie wstydu tylko się pogłębiło i zaniechałam jakichkolwiek prób.
Tak jak pisałam - nie chodzi tu o te gadżety, a o ludzi.
Jest nas mało, bo też wewnętrznie nie czuję już takiej potrzeby dzielenia się każdym śniadaniem, każdą nową umiejętnością Lei, każdą nowo nabytą książeczką czy zabawką. Zresztą- im mniej żyję blogosferą tym moja potrzeba posiadania pewnych rzeczy staje się mniejsza - tak kręci się ten biznes.

Nie mniej jednak, nie jestem w stanie zrezygnować z tego. Często czuję wyrzuty sumienia, bo zaniedbuję, bo odpisuję na maile po dwóch, trzech dniach, bo mam w przeglądarce stos kart, które krzyczą do mnie - "miałaś zostawić komentarz !", ale jakoś tak przelatują mi przez głowę myśli, zastępują je kolejne i kolejne. Stos i wyrzuty sumienia rosną.
Statystki spadły mi na łeb na szyję. I co ? I nic. Mój świat się nie zwalił i w głębi duszy wierzę, że Ci, którzy naprawdę chcą tu zajrzeć nie potrzebują setek tysięcy przypomnień na fb - że żyjemy, że jest nowy post ( oczywiście o tym, który właśnie się tworzy poinformuję na fb...;) ).

Właśnie o tych ludzi mi tak naprawdę chodzi.
Nie mam słów do opisania tego, jak wdzięczna jestem osobom, które we mnie uwierzyły, które bezinteresownie w różnych momentach mojego blogowania wyciągały do mnie rękę. Nie musiała to być elita, nie musiałam przynależeć do jakichkolwiek zgrupowań.
Są takie, które wyryły się w mojej głowie i o których zawsze myślę z uśmiechem.

Nigdy bym nie pomyślała, że przedziwny, wydawać by się mogło nic nieznaczący, splot wydarzeń sprawi, że będzie mi dane dołączyć do zespołu tworzącego BB Magazine, co sprawia mi ogromną radość! ( Więc oficjalnie się przyznaję).  A Paulinie jestem wina sto bukietów kwiatów za wszystko, za to że jest, że kiedyś napisała - od tak po prostu.

Nie wiedziałam, że pewnego wieczoru odbiorę mail - który będzie zaczynał się od " wpadłam na głupi pomysł", a przerodzi się w naszą spontaniczną akcję wysyłania sobie kartek  z najróżniejszych okazji. Za każdym razem, gdy odbierałam kartkę od listonosza - nie mogłam uwierzyć, że można tak po prostu, że daje to tyle radości. Dziś, po wielu wspólnych wieczorach przy winie i szklanym ekranie, mobilizujemy się i jesteśmy w trakcie kilkutygodniowego organizowania wyjątkowego spotkania dla mam. Zawsze słałam zgłoszenia na tego typu spotkania z myślą, " Boże, pewnie Cię tam nie zechcą".  A dziś sama wraz z Blaneczkowo i Minmanlife - jestem organizatorką takiego spotkania. (Szczegółów więcej już niebawem.)

Chciałabym tu wymienić mnóstwo innych osób, ale to się po prostu tak nie da.


Blog to nie tylko sprzedawanie własnego życia, to nie tylko afery i aferki o sprawy mało ważne. To nie tylko wielkie kampanie reklamowe, stosy gadżetów, markowych ubrań... statystyki, liczniki, lajki i komentarze.

Blog to przede wszystkim człowiek.  Człowiek, który jest czymś więcej niż tylko literkami na szklanym ekranie monitora.
Czasami warto poznać to "więcej".

Za niespełna miesiąc u swego boku będę miała dwulatkę. Nie wiele o niej, więcej moich rozterek, moich robótkowych wypocin  pojawiało się tu w ostatnim czasie.