No i powiem, że ja kocham wzdychać do hand made. Kocham oglądać ładnie ubrane dzieciaki ale to nie w zasięgu mojej ręki czy kieszeni. Nie raz się zastanawiałam, czy tym serio żyje człowiek, młody rodzic ?

no tak..czyli tak jak ma być :)

kochana prawda- też często naoglądam się zdjęć i myślę qrcze chce, muszę, a później , gdy ekran wyłączam pytam się czy stać mnie na to??? czasami zapomnę się i coś kupię, często jednak rezygnuje bo po co to mi, nam, jemu.... . czytam kolejny raz tekst i wchłaniam każde zdanie....dobrze, że poruszyłaś ten temat OdpowiedzUsuń

no tak..czyli tak jak ma być :)

Zdjęcia to co innego, a życie z wesołymi, rozbrykanymi dziećmi to już inna bajka :) Też lubię ładne rzeczy, ale...

JA oglądam, wzdycham, znowu oglądam...i patrzę jakby tutaj samemu zrobić:P

........ super wnętrza, ciuszki, dekoracje hmmmmmmmmm jak sięgam okiem nie widać , nie słychać .... to nie u mnie .... bo od przeprowadzki minęło pół roku tak naprawdę niewiele się zmieniło w naszym domku , malowanie w planach pokoje dzieci dalekie od ideałów skandynawskich i loftowych:) kolorowo, zabawek dużo różnych książeczek, kredek też do temperowania:) ale co tam ważne żeby się dobrze czuć u siebie ... a gazety, portale można czytać , oglądać podziwiać .... tylko nie wpadać w szła zakupowy .... bo faktycznie któregoś dnia można się zdziwić i obudzić w nie swoim domu:)))))))))) będzie jak z ulubionych portali z neta ale nie będzie nasz ............ jakbyś widziała co moja córcia wczoraj zrobiła połowe szmatek z pracowni mi zabrała i urządza sobie w pokoju kącik szyciowy:)))))))))))) jest na maxa sajgon no ale , która krawcowa ma porządek w pracowni:))))))))))) pozdrowionka /agatarn

Czuję jakbyś opisała mnie!

Ale to prawdziwe!

Swiete slowa.
Naoogladamy sie, nawzdychamy, i tylko czasami niepotrzebnie denerwujemy i z konta uciekaja zlotowki :/
Swietny temat!

świetny post Kochana!

Ja mam meza, ale za to jakiego. Chce cos kupic - drogiego, a on po co ci to? I tak patrze na ten przedmiot, rzecz i patrze, a on chce tylko znac prosta odpowiedz, jak powiem po co to mam, ot tak dla kaprysu, ale ja nie znam odpowiedzi. On na to za tydzien ci sie znudzi. Zrob sobie cos, bedziesz miala radosc, ze sama zrobilas, a jak ci sie znudzi, zal nie bedzie odlozyc w kat (zrob sobie cos, to ci sie tak szybko nie znudz ;P). A czy ci jest potrzebna serio ta czwarta bluzka ??? No nie. Za tydzien cos innego bedzie modne. No i z takiej niecheci mojego meza do kupowania oraz tego, ze sklepy tutaj w niedziele i swieta sa zamkniete, a i w soboty tylko do 14, gora 16 ograniczamy zakupy. Teraz moj maz mowi, nie nudzi ci sie wypalanie w tym drewnie juz 40 kolka. Nie nudzi. I te achy i ochy na kazdej stronie praktykuje, aby pozniej i tak zapomniec, ze gdzies tam cos...Chociaz czasami szaleje i mam to co chce ot tak dla kaprysu, ale ogolnie mi sie nie chce.
Pozdrawiam Edyta

I mnie czasem zdarza się zapomnieć!
Ale i tak wole pomazane ściany, nienaostrzone ołówki, poobgryzane książeczki i wytargane lale czy misie, które przetrwały lata :)
Świetnie, że poruszyłaś ten temat...

Mój mąż też jest taki, że już nawet nie mam ochoty łazić po galeriach, bo nie cieszy mnie to... W sumie mam teraz inną zajawkę (szycie/tworzenie) i z domu mi się nie chce wychodzić, jedynym wyjątkiem jest spacer z moim największym przystojniakiem jakim jest synuś ;)

dlatego wielu blogów już nie czytam bo z konsumenckiego stylu życia bardzo trudno się otrząsnąć. a one taki przekaz podprogowy mają że potem nic tylko awantury o wyciągi z banku :-) pociesza mnie że nie tylko ja tak czuję i mocno zastanawia jak to jest że te mega wyidealizowane są najpopularniejsze u nas w Polsce...

Nawet nie wiesz, jak bardzo czuję tak samo...

Masz świętą rację, ja też jestem ofiarą tej gonitwy po zapatrzeniu na ładny obrazek.
Chociaż z drugiej strony ten cały hand made w tematyce dzieciowej i wnętrzarskiej to sposób na piękną taniość. Wasza ława i stół przepiękny i tipi Twoimi rękami uszyte to najwyższe piękno, z najwyższej półki, no i bezcenne :)

Przeżywam podobne dylematy, odkąd kilka lat temu wsiąknęłam w blogosferę. Nie mam problemu z plamami po jedzeniu na ścianie, albo z przybrudzonym dywanem, ale niesamowicie mnie boli, gdy patrzę na zwyczaje, ale przytulne wnętrza. Bo ja mam salon, którego nienawidzę, w którym każdy mebel jest kiepski, byle jaki, lampa zniszczona, brzydka podłoga, jest nieprzytulnie, klaustrofobicznie..... nienawidzę tego miejsca, a spędzam tu tak wiele czasu- taka kulka w gardle. Na monitorze piękno, prostota- podnoszę wzrok znad monitora i widzę coś, czego nie chcę widzieć. Ale... nie mam wyboru. I tak się cieszę z własnego mieszkania, mam do czego dążyć. Czasem mi tylko żal, że muszę dla Polki kupić gorsze buty i zapisać ją do gorszego żłobka, niż ten, o ktorym marzyłam... ale w gruncie rzeczy i tak mamy dobrze. No i w gruncie rzeczy- najlepsze rzeczy w życiu nadal są za darmo ;)

czytałaś kiedyś jak ja kombinuję aby te ciuszki z zary kupić :P
jestem chora psychicznie i zdaję sobie z tego sprawę..
do pięknych dizajnerskich wnętrz i ja wzdycham
zazdrość mnie ściska jak wchodzę piętro wyżej do chrzestnych Luśki, gdzie każdy mebel projektu cioci robiony na zamówienie... znaczy sie wujek skręcał :p ale i tak zazdroszczę bo u nas ikea wszędzie... ale cieszę się, że my nawet małego kredytu spłacać nie musimy, za praktycznie żaden mebel nie zapłaciliśmy, bo to pozostałości scenografii reklam
bo PTata się scenografią zajmuję! nawet łóżeczko ikeowskie dla Lu zasponsorował nam Cyfrowy Polsat :P u nas w mieszkaniu mamy magazyn rekwizytów ale uwielbiam to, bo jak mi się zachce zmiany dodatków idę na strych i zmieniam kolor poduszek- a to już mnie cieszy :P

Amen :-)

"Chciałabym otaczać się rzeczami najpiękniejszymi,
chciałabym, aby każdy przedmiot, który mnie otacza zapierał dech w piersi" i ja bym chciała! :*

oj i ja wzdycham....czasem nadwyrężę konto domowe...potem myślę czy było to faktycznie potrzebne???? ale co ja pocznę jak mam taka słabość której czasem ulegam........

Ja bym chciała 'być i mieć'. Dlaczego to prawie zawsze musi się wykluczać? Przeglądam blogi, strony, czasem coś podłapię, nakręcę się. Chcę to mieć - myślę- za dwa dni już mi przechodzi...Ale nieraz daje się wkręcić i kupuję, kupuję...och, temat dobry, aktualny... Lulu

a ja jak zwykle jakoś inaczej świat widzę, bo u mnie jedno nie wyklucza drugiego i moje motto to raczej mieć i być :P I tu nie chodzi o status majątkowy. Mieć i być na tyle wymiarów, że nie musi się sprowadzać do do wydawania kasy na rzeczy drogie, modne, snobistyczne... Zresztą Świat blogowy jest tak bardzo zawężony do aktualnie lansowanych trendów przez dane marki, ża aż czasem groteskowy ... A to tylko malutki wycinek realu :) Moje mieć i być zdecydowanie wykracza poza modne zabawki i ciuszki :) Przez chwilę zachłysnęłam się ciuszkami dla dzieci ale moje szalone ja szybko przez ten temat przebiegło i otrzeźwiało. :D Zresztą ja rzadko marzę o rzeczach drogich :) Jedyne drogie o czym marze, są dalekie podróże :) Moich marzeń często kupić się nie da :) I kurczę jestem wolnym człowiekiem! Bo to dla mnie największa wartość i jeżeli już to tego ludziom zazdroszczę: wolności, odwagi, rozmachu, polotu, wrażliwości, wiedzy, umiejętności a nie nowych skarpetek :))))

Największy kryzys przeżyłam przed Świętami, gdzie z każdej strony blogerki prezentowały wyszukane, drogie prezenty dla swoich dzieci. Blogosfera napędza taki motorek, który się nazywa "jakie to piękne! muszę to mieć!!!". Na początku myślałam, że mam pecha, bo nie stać mnie ani na Mini Rodini ani na Ferm Living, a potem dojrzałam do myśli, że to wszystko jest nam zupełnie niepotrzebne. Najcenniejsze jest tak naprawdę to, co jest za darmo - my, nasza miłość, bliskość i czas spędzony razem. A co do pięknych wnętrz, pięknych rzeczy - nie muszą być 'firmowe' żeby być piękne. Sama dobrze wiesz, bo masz najpiękniejszy stół w blogosferze! OdpowiedzUsuń

A jeszcze mi przyszło do głowy, że im człowiek ma więcej inteligencji i lepszy gust tym trudniej mu się żyje :D Przeciętny Kowalski idzie na rynek i kupuje papcie firmy 'Krzak' za 15 zeta i nawet do głowy mu nie przyjdzie by wzdychać do mokasynków "Marta made it" :D a im większa wrażliwość, poczucie estetyki tym stawiamy sobie wyżej poprzeczkę, bo chcemy by wszystkie otaczające nas rzeczy były piękne. Spójrz w lustro, tam masz najpiękniejszy i najcenniejszy widok :)*

Piszesz o typowym Kowalskim, czyli o nas :P :P :P A tak całkiem serio masz ogromnie dużo racji, człowiek często patrzy przez pryzmat zdjęc i myśli "Boziu jakie to piękne! Może i u mnie sprawi że będzie od razu inaczej lepiej". Mnie na ziemie szybko sprowadza zawartość portfela, z resztą dla mnie nie liczy się metka, a jakość wykonanego produktu a czasami te za mniejsze pieniądze są lepsze niż te za ogromne kwoty!... :)

Kupuje dziecku ciuchy za 3 zl, sobie na przecenach po 20, rzeczy do domu? stare krzesla dziadka przemalowalam i zawiozlam do taspicera, stolik oszlifowalam...konsumpcjonizm nie wkurza i oslabia....to ciagle kup kup kup!! nie dajmy sie zwariowac....wazne to byc tu i teraz, kochac i byc kochanym...w dziurawych kapciach czy w kapciach Labutin, kogo to obchodzi? mnie na pewno nie! :)

Ja jstem na etpaie podziwania pięknych ubranek, handmade, wystrojów wnętrz, markowych zabawek. Może kiedyś będzie mnie stać na ich kupno. Póki co mnie nie stać, ale nie czuję się z tego powodu gorsza. Piękne wnętrze to wnętrze pełne miłości, niekoniecznie ładnych rzeczy. I tego się trzymam.

Uwielbiam podziwiać, oglądać, marzyć o tych cudownych wnętrzach, ubrankach, zabawkach. Póki co staram się wypełnić życie nasze pięknymi chwilami i rzeczami w miarę naszej możliwości. Nie czuję się przez co gorzej. Dużo rzeczy robimy z mężem sami i mamy dużo satysfakcji, że to my kreujemy nasz wspólny świat.

Uwielbiam piękne rzeczy , ale tak naprawdę wszystko zależy od poczucia estetyki ,aby pieknie było dookoła wcale nie trzeba dużej kasy wustarczą dobre pomysły i inspiracje . Fajnie przeczytac taki tekst i przypomniec sobie ,że to wszystko co oglądamy na zdjeciach to piekne klamstwo -wiekszosc z nas tak nie zyje sa dzieci , słodki balagan , troche plam ale i tak jest pieknie bo prawdziwie i domowo.

Fajnie jest inspirować się pięknymi przedmiotami pokazywanymi na blogach ale trzeba we wszystkim zachować umiar i zdrowy rozsądek. Rozpoznać rzeczywistą potrzebę od chwilowej fascynacji. Nie da się mieć wszystkiego. Zresztą po co komu 50 ta bluzka za 200zł skoro dziecko nie ma szansy założyć jej częściej niż raz bo szybko wyrasta? Po co 50 ta zabawka (nawet ta polecana) po którą nawet sięgać nie chce? Na blogach musi być ciągle coś nowego - inaczej przestałyby istnieć. Inna sprawa, że wiele z nich te produkty dostaje za darmo. Większość osób zaglądających na blogi to kobiety a wiadomo kobiety to emocje i pragnienia. Łatwo ulec i się zapętlić.
Ja poszukuję głównie inspiracji w kwestii ubrań. Na zastawienie niektórych rzeczy ze sobą nigdy bym nie wpadła gdyby nie blogi ale są to rzeczy wyszukane w sh. Co do wnętrz to owszem pięknie wyglądają na zdjęciach białe ściany i białe meble ale ja aby funkcjonować potrzebuję koloru. To on dodaje mi energii zimą.
Trzeba słuchać siebie i żyć w zgodzie ze sobą a ślepe podążanie za innymi prędzej czy później się znudzi.
Najważniejsze i tak według mnie jest zdrowie :) A jego kupić się nie da

Przegladajac wszystkie te modne blogi, ciągle to samo pytanie po głowie mi chodzi: Ile w tym prawdy, a ile iluzji. Czy te domy naprawdę takie wypicowane są i tylko ja taka nieudolna jestem, ze burdel mam na kolkach? Czy te dzieci naprawdę tylko na elegancko na codzien, czy jednak kłamstwo to dla głupiego fana, żeby tej iluzji całej nie zburzyć? Czy prowadzenie bloga zobowiązuje do zakupu obecnie lansowanych marek? Czy bez tych marek i wszędobylstwa u sponsorów nie istnieje się w blogosferze?
Fajnie, ze o tym napisałaś :)

Znowu jakbym osobie czytała.Mam podobnie.Kocham Zare ale Ala po domku w ciuszkach z Lidla pomyłka lub po starszej siostrze choć jak trzeba kupić coś extra to nie żałuję pieniędzy.Ostatnio jednak rozsądek na miejscu pierwszym.

A ja myślę, że to nie tylko kwestia pieniędzy - wiele rzeczy można naprawdę wykonać samemu. W lumpie kupić ciuchy, kolorową farbę do tkanin i działać. Bo takie wspólne robienie z maluchem to też sposób na zabawę, spędzenie wolnego czasu. Na radość!
A te stylizowane, piękne zdjęcia trzeba traktować z przymrużeniem oka i pamiętać, że one są trochę "udawane".
Istotną różnicą między HM (Hand Made) a H&M jest dla mnie fakt, że to pierwsze bierze się z pasji i potrzeby piękna. To drugie tylko z chęci zarobienia mamony. Jeśli zda się z tego sprawę- staje się świadomym konsumentem, który nie da się tak łatwo omamić marketingowcom!
Pozdrowienia!

Gdybym ja chciała umeblować dom jak mi się marzy i ubrać dzieci tak jak widzę to oczami wyobraźni musiałabym poślubić szejka arabskiego :)

www.wiedzmanamiotle.bloog.pl

Ja uwielbiam rzeczy piękne. To spadek po mamie, która ma talent do wyszukiwanie cudnych przedmiotów, urządzania pięknych wnętrz. I ja też wyszukuję swoje cudeńka, staram się ładnie " mieć", choć, jak rozglądam się dookoła, to widzę, że raczej skromnie. Dla mnie kosz nie musi być z tej firmy na " f", całkiem godnie zastępuje go taki z pepco. Ostatnio wzdychałam do wiklinowych koszy na zabawki. Kupiłam. Biały, piękny... w netto za 30 zł:) A czasami zaszaleję i szarpnę się na jakieś cudo:) Tak, to " mieć"- ładne ( niekoniecznie modne) jest dla mnie ważne. Jestem sroką. Nie przeczę. Ale kiedy znika- psuje się czy gubi, niszczą je małe rączki- nie płaczę, nie wzdycham. To tylko rzecz. Fajnie było mieć ją przez chwilę. I już. Doświadczyłam z moim M. tego stanu kiedy to naprawdę nie mamy w zasadzie niczego prócz siebie. I to "my" wystarczało. ps. a ja mam na ścianie plamę po pomidorze!:)

Ech... Ja się platonicznie kocham w tych wszystkich cudach - kupuję tego, bez których naprawdę obejść się nie mogę;) Zwłaszcza, że - część mogę zrobić sama;) A część - choć piękne - kompletnie do nas nie pasują. Jednak często zastanawiam się nad jednym - czy u wszystkich jest tak czysto? Bo ja na tych naszych 54m nie mogę dojść do ładu i zawsze na zdjęciu jakaś plama albo inne pranie się znajdzie;)