Lato.

19:57

Nie jesteśmy wymagający. Nie potrzebujemy luksusowych kurortów, trzech basenów, sauny i solarium - w razie, gdyby słońca brakowało. Zdecydowanie nie dla nas leżenie plackiem przy hotelowym basenie i slalom między leżakami.
Wyjazd na wakacyjną, przepełnioną turystami i litrami alkoholu wyspę zamienię na tygodniowy spacer po Barcelonie szlakiem artystycznej wizji Gaudiego. (Oj, marzy mi się...)
A jak już  nasza Polska, to lans na Sopockim molo zamienię na dwugodzinny spacer przez las do najbliższego nam cywilizowanego miejsca na wybrzeżu.

Lubię wracać do miejsc mi znanych, które miały okazje wyryć w mej pamięci kilka wspaniałych wspomnień, kilka anegdotek przytaczanych "przy okazji", lubię, gdy z Jakubem dzielimy się wspomnieniami z naszego dzieciństwa i na ich podstawie budujemy kolejne - dzieciństwo Lei.
Było dobrze, było spokojnie.  W miejscu, który pierwszy raz odwiedziłam mając naście lat. W tym roku wróciłyśmy tam obie - nieco starsze, zdecydowanie inne, odmienione. Myśl o wakacyjnej miłości, zamieniłyśmy na myśl o spędzeniu tego czasu z naszymi połówkami.
Leniwe śniadania, świeże pieczywo przyniesione o poranku ze jednego z trzech sklepów w okolicy.
Nieśpiesznie wypita kawa, ale tak aby zdążyć wyjść jeszcze przed największym upałem. Bez lęku o brak miejsca na niemalże pustej plaży, która zapełniała się około godziny 12 - zapełniała w taki stopniu jak w Międzyzdrojach poza sezonem. Trzy kroki dalej i już mamy niemalże kawałek własnej plaży. Choć i tu parawanning uprawiany jest nagminnie - a my nie bylibyśmy polskimi turystami, gdybyś swojego nie taszczyli te pięć minut drogi przez las i wydmy.

Wiaderko, dwie łopatki kilka foremek, kapelusz na głowę Lei. Książka do poczytania. Brak zasięgu w telefonie. Parasol co to miał chronić przed oparzeniami słonecznymi, a nie wiele zdziałał w przypadku Jakuba. Torba mniej lub bardziej potrzebnych rzeczy - paczka herbatników, butelka wody, mokre chusteczki, paczka landrynek. Strój kąpielowy jednoczęściowym, coby zakryć rosnący w zastraszającym tempie brzuch. Pled,  w kolorze... morskiego piasku, który zabieramy na każda wycieczkę.
Tylko tyle i aż tyle, na całe dwie godziny chwytania nadmorskiego słońca.
A popołudnia? Równie leniwe, równie nijakie, kilka spacerów, znów poparzone stopy (Jakuba) od pieszych wycieczek, burza która niemalże złapała nas w środku lasu, ledwo przez próg naszego domku przeszliśmy.  Gofry i lody z jednej z dwóch budek po drodze na plaże, festyn wyrobów lokalnych, dzik pieczony na ruszcie, jedna główna droga przez całą wieś. Wycieczka do cywilizacji, najlepsza pizza z klimatem i koncertem muzyki filmowej na żywo. Marzenia o własnym małym domku na klifie, z widokiem na morze i własnym zejściem na kawałek prywatnej plaży. Choćby dzikiej.

.
Wakacje z najbliższymi, z nią, która towarzyszy mi, a teraz nam - od zawsze. Od początku, od lat, których nawet nie pamiętam.
Takie polskie, swojskie nadmorskie wakacje, których tak naprawdę nie zamieniłabym na żadne inne, na żadne Sopoty, na żadne Międzyzdroje, na żadne bezludne, a tak  przeludnione wyspy na Morzu Śródziemnomorskim




























Znani i lubiani występują:

Kocyk - DZIUKI
Koszulka - Kollale
Wiaderko, łopatki - H&M, Empik.

oraz morze, plaża, piasek etc.


You Might Also Like

17 komentarze

  1. Iwona6 sierpnia 2014 20:53

    I takie miejsca nad morzem właśnie uwielbiamy i wybieramy za każdym razem...w tym roku jednak wybraliśmy górską dzicz :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda6 sierpnia 2014 20:55

      Ja bym się na taką swojską dzicz wybrała. Jakieś klimatyczne agro, pola, lasy, uroczy domek, cisza i spokój. ;)
      Na razie szukamy, bo to dopiero pierwsza część naszych wakacji była, drugą planujemy na wrzesień. :)

      Usuń
    Odpowiedz
  2. Anna S.6 sierpnia 2014 21:02

    a ja mam depresje w takich miejscach.. potrzebuje ruchu, ciaglych zmian i gwarancji slonca - chyba pole dla psychoanalityka :)) ale z drugiej strony ja 20 lat zycia mieszkalam w lesie i to bardzo doslownie :) stad moze przesyt izolacja :) a tak w ogole cudne zdjecia, jedne z ladniejszych, klimatycznych wakacyjnych zdjec jakie widzialam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda7 sierpnia 2014 08:36

      Lubię te nasze przeciwieństwa. :)) A i wiesz, jest morze jest klimat - a tak na serio to bardzo mi miło, bo w ostatnim czasie mam kompleks marnej cyfrówki, która najchętniej wyrzuciłabym przez okno. :))

      Usuń
    • Anna S.7 sierpnia 2014 21:58

      jeśli to dzieło TYLKO zwykłej cyfrówki to najlepszy dowód, że nie koniecznie pies pogrzebany w obiektywach, bajerach i sprzętach z kosmosu! Prawdziwe fotki z duszą :) :*

      Usuń
    • mama-granda7 sierpnia 2014 22:17

      TYLKO cyfróweczka, taka za pięć stówek, a na all. używka za dwie z kawałkiem. Ręczne ustawienia, bez photoshopa, za to trochę rozjaśnione w photoscape - tyle moich umiejętności obróbki zdjęć.
      Więc dziękuję.

      Usuń
    Odpowiedz
  3. Asia(myhomeandheart)6 sierpnia 2014 22:56

    uwielbiam morze, sama wolałam jeździć w góry, ale od kiedy mam dzieci lubię i to bardzo. Zdjęcia cudne, tylko Ciebie mało ;-) Wiem wiem fotografem byłaś;-). Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda7 sierpnia 2014 08:38

      Mój maż stroni od aparatu, mówi, że nie ma ręki. Ale jest też druga strona medalu - ja nie znoszę zdjęć i mam ich z ostatnich lat naprawdę garstkę - nie mówiąc już o takich, które mogłyby ujrzeć światło dzienne. ;)) A góry uwielbiamy również, dla równowagi wybieramy się we wrześniu :)

      Usuń
    Odpowiedz
  4. Mama Robaczka - wrobaczkowie7 sierpnia 2014 08:51

    Uwielbiam morze, plażę, nadmorski klimat, a w dodatku tak spokojny i niezaludniony... Dla mnie miejsce idealne, choć czasem trzeba mi też tłumów, atrakcji, itp. Zdjęcia cudowne, widać, że Lea w swoim żywiole :) Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda7 sierpnia 2014 22:18

      Ja właśnie źle się czuję w tłumie, a atrakcje jakieś sobie zawsze zorganizuje - aczkolwiek nie unikamy wycieczek do nieco większych miejscowości. :))

      Usuń
    Odpowiedz
  5. fla via7 sierpnia 2014 16:55

    piękne kadry i cudnie pusto na tej plaży Lea jest śliczna i ma cudne włosy!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda7 sierpnia 2014 22:20

      Serio dwa razy w życiu ? :)) Koniecznie nadrobić !

      Dziękujemy za komplementy - a włosy to masakra, charakteryzująca się totalnym brakiem ładu i składu - choć moja przyjaciółka ostatnio stwierdziła, że Lea wygląda jakby codziennie od fryzjera wychodziła:p A tak na prawdę nigdy nie była i nie miała ścinanych włosów. ( Nie licząc moich dwóch prób podcięcia grzywki.);P

      Usuń
    Odpowiedz
  6. Patuhall7 sierpnia 2014 18:52

    No i mam dzięki Tobie obraz Waszych wakacji, których tak bardzo byłam ciekawa.
    Czuję zapach nagrzanego piasku patrząc na zdjęcia. Piękne zdjęcia.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda7 sierpnia 2014 22:21

      Piękne zdjęcia to robi Twój P. ! :)

      Usuń
    Odpowiedz
  7. mommydraws7 sierpnia 2014 22:30

    rany gdzie ten brzuch?! szukam i szukam i żadnego brzucha nie widzę ;) !!

    OdpowiedzUsuń
  8. Babatu7 sierpnia 2014 22:33

    Lea ma już takie długie włoski ?
    Ahhh dziękuję za morze chociaż na zdjęciach.
    Zdjęcia piękne !

    OdpowiedzUsuń
  9. Iza - łowca zabawek8 sierpnia 2014 21:24

    Wróciłam właśnie z Karwi- tłok jak nie wiem, ale jednego dnia pojechaliśmy do oddalonej chyba ze dwadzieścia pare km Białogóry a tam dużo dużo mniej ludzi, rano plaża dla nas. A wystarczyło odejść kawałek od wejścia i pustki. No ale do plaży kawałek- to minus idąc z małym dzieckiem, które nie chce np leżeć w wózku, z wyskoczeniem z plaży na jakąś rybkę też problem. Coś za coś ;)

    OdpowiedzUsuń
Dodaj komentarz
Wczytaj więcej...

Dziękuję, że jesteś