Nie jestem zwolenniczką robienia noworocznych postanowień, nie jestem mistrzem ich realizacji.
Ale w tym roku miałam jedną ważną myśl - "Pamiętaj o sobie, znajdź chwilę tylko dla siebie, chwilę na przyjemności, na drobnostki, które pozwolą Ci złapać oddech".

W natłoku obowiązków, konieczności, pomiędzy jedną butelką mleka a obiadem, trudno znaleźć chwilę wytchnienia.
A jest ona tak ważna, aby zachować balans pomiędzy byciem matką, a byciem sobą. Długi czas wydawało mi się, że matką trzeba być w 100 % procentach, wszystko z dzieckiem, wszystko dla dziecka. Po czasie przychodzi zrozumienie, że choć miłością mego życia jest, to nie jestem w stanie być w wciąż tylko dla niej.
Nie można zapominać o sobie.

Co robi matka po godzinach?
Sprawia sobie przyjemności i nie jest to tylko ogolenie nóg w trzy minuty z gotującą się zupą na kuchence...

Książka:

Mam piętro książek do przeczytania, ( nie wiem skąd się biorą, ehe...), czekają na lepszy moment, choć powoli udaje mi się zejść do parteru.
Ta trafiła do mnie w ramach projektu "Książka w podróży dookoła świata", Zaczęłam czytać jeszcze w styczniu. Bolała. Robię podejście drugie i uczę się z niej bycia córką i bycia matką w szerokim ujęciu.

Za chwilę powędruje dalej. O projekcie możecie poczytać tu, a o samej książce więcej będzie już wkrótce.


Muzyka:
Przed narodzinami Lei nie wyobrażałam sobie życia bez muzyki, godzinami wyszukiwałam nowych dźwięków z sieci, segregowałam w głowie stosy melodii, które znaczyły drogi mojego życia.
Gdy pojawiła się Lea szukam zdecydowanie mniej, choć słuchać przestać nie potrafię. W domu zawsze mam włączone radio - nie wyobrażam sobie życia w ciszy, bez muzyki, choć słoń na ucho mi nadepnął kilka razy, a posiadanie sztucznego tła do życia w postaci telewizora nie przekonuje mnie.

Gdy Artur Rojek rozstał się z grupą Myslovitz, odebrałam to jako wielką stratę - do dziś nie jestem w stanie przekonać się do nowego wokalisty - choć nawet nie próbuję za bardzo. Za to solowy album Rojka, mimo iż nie wpisuje się w wiosenną aurę, jest dla mnie dobrą opcją na ten czas.


A Lea zakochana w teledysku do kawałka Beksa.



Serial:
Serialomania zaczęła się już kilka lat temu. Niektóre seriale ciągną się jak tasiemce (nieśmiertelny "grey's anatomy), a co rusz powstają nowe. Natłok nowych serialowych produkcji sprawia, że nie jestem w stanie skupić się nad żadnym tak jak kiedyś wyczekiwałam każdego odcinka Chirurgów, Plotkary, czy Jak poznałem waszą matkę. Po fascynacji Walking dead i The suits, przyszedł czas na Hannibal'a.
Cudowne kadry, cudowne zdjęcia jedzenia  i gdyby nie myśleć o tym co leży na talerzu- nie pogardziłabym zaproszeniem na kolację.

źródło:http://datapremiery.pl/hannibal-sezon-2-hannibal-season-2-premiera-filmu-5305/

źródło: http://www.youtube.com/watch?v=5veDF2Q1U1M

Film:
Nie lubię chodzić do kina. Tzn. lubię, wciąż sobie obiecujemy, że wyrwiemy się do kina, ale multipleksy, sypiący się popcorn i siorbana cola nie przekonują mnie - nie mówiąc już o cenie biletów. Wolę oglądać filmy. W mieście zachowało nam się jedno małe kino, w starym klasycznym stylu. Może premiery są nieco opóźnione, to jednak dobrych pozycji wśród nich nie brakuje.
Ostatnio na tapecie - Grand Budapest Hotel, Wes Andersona.
Z Andersonem po raz pierwszy spotkałam się na studiach, w ramach projektu na zajęcia z wiedzy o filmie. Choć prezentacja wyszła fatalnie, a moja znajoma, z którą przygotowywałam prezentacje wypomina mi to do dnia dzisiejszego - fascynacja filmem Andersona pozostała.

źródło:http://digilib.bu.edu/blogs/mugarlib/2014/04/01/film-review-the-grand-budapest-hotel/